ค่าส่วนกลาง คอนโด เก็บน้อยเกินไปก็ไม่เข้าที มากเกินไปก็ไม่ไหว
ค่าส่วนกลางของคอนโด นั้น คราวเทียบมูลค่ากับบ้านจัดสรรแล้ว จักแพงกว่าอย่างเห็นได้ชัด เนื่องแต่โครงการคอนโดฯ จะมีสิ่งที่ให้ความฉลุยต่างๆ ที่ใช้ร่วมกันมากกว่า ไม่ก็มีเหตุที่ให้ต้องใช้จ่ายมากกว่า เช่น ค่าแรงงานเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย, ค่าจ้างพนักงานเก็บขยะ, ค่าแรงงานแม่บ้าน, คุณค่าไฟฟ้าในบริเวณที่เป็นพื้นที่ของส่วนรวม อย่างลิฟต์, บันได, ค่าไฟที่อยู่นอกห้องชุด (ค่าไฟ, แอร์พร้อมด้วยโทรทัศน์บริเวณล็อบบี้) , ค่าเครื่องมือเครื่องมือทำความแผ้ว อื่นๆ
เพราะพื้นๆในวันโอนสิทธิ์ขาดผู้ซื้อมักจักต้องชำระ “ค่าส่วนรวมล่วงหน้า” ซึ่งทั่วไปแล้วกะเกณฑ์เอาไว้ 1-2 ปี ส่วนตำแหน่งเท่าไหร่นั้นก็แล้วแต่โครงการจักกำหนด นิติบุคคลอาคารชุดแต่ละแห่งจักมีมาตรการในการจัดเก็บค่าสาธารณะไม่เหมือนกัน แล้วแต่ข้อบังคับของนิติบุคคลอาคารชุดนั้นๆ เงินจัดเก็บเหตุด้วยค่าสาธารณะนี่กฎหมายสรุปให้อาจจะนำไปเป็นค่าใช้จ่ายแบบ “บริการสาธารณะ” ได้ แต่ทั้งนี้ต้องเนื้อๆในกรณีที่ผู้จัดสรรที่ดินได้เขียนข้อปลีกย่อยไว้ในแผนงานโครงการ พร้อมทั้งวิธีการจัดสรรว่าจะเรียกเก็บคุณประโยชน์บริการสาธารณะจากผู้ซื้อที่ดินจัดสรร ตามอัตราที่ได้รับอนุญาตจากคณะผู้ชี้ขาดจัดสรรที่ดินที่บันทึกไว้ในขั้นตอนการยื่นคำขอแบ่งสรรเท่านั้น
เว้นแต่ว่านี้ยังมีค่าครองชีพที่เกิดจากการทำงาน หรือไม่ก็การดูแลบริหารการจัดการของธนสมบัติส่วนกลางด้วย เช่นเงินเดือนของผู้บัญชาฝ่ายนิติบุคคลอาคารชุด คุณประโยชน์โทรศัพท์ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเครื่องใช้พร้อมทั้งวัตถุต่างๆ ในสำนักงานนิติบุคคลอาคารชุด รวมทั้งรายการจ่ายที่ไม่ประจำ เช่น ค่าปรับปรุงระบบไฟฟ้า ประปา เป็นต้น
กิจของเจ้าของห้องชุดคอนโด ที่ต้องไขปัญหาค่าส่วนกลางทุกเดือนเป็นส่วนใหญ่รับรู้ กันทั่วไปแล้ว แต่ที่ยังมีข้อสงสัย อยู่บ้างคือข้อสงสัยที่ว่าทำไมค่าสาธารณะถึงแพงจัง ?
อัตราค่าสาธารณะ จะถูกหรือว่าแพงขึ้นอยู่กับหลายสิ่งของหลายต้นสายปลายเหตุ สิ่งอำนวยความสะดวกในโครงการที่มากน้อยไม่เท่ากัน จึงทำให้ค่าศูนย์กลางแต่ละโครงการไม่เท่ากัน ถ้ามีสิ่งอำนวยความปลอดภัยมากค่าส่วนกลางก็สูง เรียกว่าใช้มากก็ต้องจ่ายมากทำนองนั้น นอกจากนี้ยังขึ้นอยู่กับระดับใช่ไหมฝ่ายคอนโดด้วย เช่น แผนไฮเอนด์หรูๆ แน่นอนค่าศูนย์กลางก็ต้องแพง เพราะว่ามาตรฐานในการบริหารจัดการอาคารหรือพื้นที่ส่วนกลางต้องสูงไปตามระดับ จำนวนยูนิตในแต่ละโครงการก็มีผลเช่นกัน โครงการที่จำนวนยูนิตน้อยค่าส่วนกลางจะสูง เพราะว่าตัวหารถัวเฉลี่ยน้อยกว่า
เชื่อได้เลยว่า ถ้าเเลื่องกได้ทุกคนก็คงเลือเลื่องกคอนโดฯ ที่ค่าส่วนกลางถูกกว่าอย่างแน่นอน แต่ในความแน่นอนนั้นคอนโดฯ ที่ค่าส่วนกลางต่ำๆ ก็ไม่ใช่คำตอบที่ถูกที่ควรที่สุดเสมอไป เพราะถ้าส่วนรวมมันต่ำเกินไป ก็อาจทำให้การบริหารจัดการ หรือว่าการดูแลอาคาร พร้อมทั้งพื้นที่สาธารณะทำได้ไม่เต็มที่ ไม่ใช่หรือบริหารกันไปแบบตามมีตามเกิด เหมือนสายการบินโลว์คอส ที่จักทำอะไรก็ต้องกระเบียดกระเสียรไว้ก่อน
แต่เหนือสิ่งอื่นใด ก็คือ แทบจักไม่มีคอนโด ไหนที่สมรรถเก็บค่าส่วนรวมได้ 100% เต็มเพราะว่าไม่มีการค้างจ่าย ฉะนั้นแล้วค่าส่วนกลางที่จักกำหนดอัตราจัดเก็บไว้แล้ว เอาเข้าสุทธิก็ได้ไม่ครบใช่ไหมไม่พอก็มี แต่ถ้าสูงเกินไปก็ไม่ดีก็เพราะว่าจักเป็นต้นทุนของเจ้าของห้องชุด ยิ่งสมมติว่าเราซื้อเพื่อ ปลดเช่าแล้วค่าใช้จ่ายส่วนนี้มากเกินไปก็จักไปลิดรอนผล ตอบแทนให้ลดลงได้ แนวคิดที่ถูกต้องเกี่ยวกับค่าครองชีพส่วนรวมในกรณีที่เป็น
การซื้อคอนโดฯ เพื่อ เปลื้องเช่านั้น ก็คือจะจ่ายมากหรือจ่ายน้อยก็ขึ้นอยู่กับค่าเช่าที่เก็บได้เป็นหลัก ถ้าเก็บค่าเช่าได้น้อย รายการจ่ายในส่วนนี้ก็ต้องน้อยตามลงไปด้วย แต่ถ้าเก็บค่าเช่าได้มากถึงค่าส่วนกลาง ค่าส่วนกลางจักสูงไปสักหน่อยก็ไม่เป็นไร แต่ในกรณีที่ซื้อเพื่ออยู่อาศัยเอง อันนี้น่าจักขึ้นอยู่กับความพึงพอใจด้วยกันความอาจจะในการจ่ายมากกว่า อยู่คอนโดแบบหรูก็ต้องยอมรับว่าต้องจ่ายแพงกว่า ถ้าไม่มุ่งหมายจ่ายแพงก็คงต้องคลำคอนโดฯ ถูกๆ ค่าส่วนรวมต่ำๆ อยู่กันไป
การไม่ชำระค่าศูนย์กลางมีผลเสียมากมายต่อเจ้าของร่วมทุกคน ทางที่ดีควรไขปัญหาตามกำหนดไปเถอะครับ และร่วมกันปกครองจัดการไม่ก็ตรวจสอบบัญชีจักเป็นการดีกว่า การเก็บค่าศูนย์กลางของนิติบุคคลเก็บไปก็เพื่อประโยชน์ในการดูแลใช้จ่าย ซ่อมแซมปรับปรุงทรัพย์ศูนย์กลางให้รอบรู้ใช้งานได้นานๆ พร้อมทั้งทำให้เกิดความสงบเรียบร้อยในที่อยู่อาศัยของเราเอง
ขอขอบคุณ : cmc.co.th
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น